Δευτέρα 8 Ιουνίου 2009

Έρωτας θα 'ναι...


Έρωτας θα 'ναι :
πότε θλιβερό κύμα,
πότε ποίημα

4 σχόλια:

Αγγελική Κορρέ είπε...

Καλά, αυτό απ'τ'άγραφα :)))

Πάντως, το κατ’ εμέ ερωτικό ποίημα , είναι όταν η συνήθεια της γραφής παραδέχεται την απουσία* του υποκειμένου της.

*τουτέστιν, αν έχεις το υποτιθέμενο ταίρι σου όλη μέρα δίπλα, και μόνο βλέποντας τη μάπα του επί καθημερινής βάσεως, κάπου βαριέσαι. Ενώ αν για κάθε σπιθαμή αποστάσεως μεταξύ των εραστών, υπήρχε και μία νυκτερινή πυροδότηση του σώματός , θα είχαν γίνει στάχτη και μπούλμπερη όλα τους τα ποιήματα...

Christin είπε...

Έλα ρε, νερό έχουμε με τη σέσουλα, τα σβήνουμε (εκτός κι αν τα θέλουμε φλογισμένα, ε? )..

Να σου πω, αυτά που γράφεις τα λες και στον Βασίλη? Υπόψιν, εγώ έχω 2παιδιά και 7 χρυσόψαρα.. άμα χωρίσεις δε θα 'χω χρόνο για συμπαράσταση... ντάξ' χρυσή μου???

Antoine είπε...

Χμμμμμμμμμμ... και πότε (?)

*Δε νομόζω ότι βαριέσαι ποτέ τον εραστή σου... αν αυτό, ωστόσο, αλλάξει, ο εράστης μετατράπηκε σε σύζυγο...

Christin είπε...

Αντουάν , καλέ μου...
Οι άντρες , είτε στα πλαίσια του ερωτικού δεσμού, είτε στα πλαίσια του γάμου, πρέπει που και που να εξαφανίζεστε απο προσώπου γης.. ειδάλλως, καταλήγουμε είτε στον επίπονο χωρισμό, είτε στο διαζύγιο.. εξάλλου, μόνο όταν χάνεις κάτι καταλαβαίνεις πόσο το αγαπάς.. αρκεί βέβαια, να σας έχουμε σε διαθεσιμότητα.. χαχαχα

Υ.Γ.
Πάντως, πέρα απ'τη πλάκα.. αν βρεις τον σωστό άνθρωπο, οτι είδους δεσμό κι αν έχεις μαζί του, δε νομίζω ότι τον βαριέσαι ποτέ.. εδώ βλέπεις τα γεροντάκια στο δρόμο, και σου λένε οτι είναι 55 χρόνια μαζί! Αν είσαι τυχερός λοιπόν, απλά βρίσκεις το ταίρι σου και ξεμπερδεύεις :)))